Kan het zo simpel zijn?

Het is nog vroeg als ik aankom. Ik loop naar het kastje en toets de code in. Hij doet het niet.

Ik druk de reset knop in. Nogmaals toets ik de code in. Hij doet het nóg niet.

Ik kijk naar het kastje en vraag me af wat ik verkeerd doe. Ik voel wat spanning opkomen.

Misschien heb ik die knop in het midden nodig? Ik haal het knopje over en toets nogmaals de code in. Er gebeurd niks.

Ik draai aan de knop en de knop draait gewoon rond. Er gaat niks open.

Nu begin ik me zorgen te maken. Is de code veranderd? Ik was zo mooi op tijd.

Ben ik nu zo dom? Oei, op het moment dat ik mezelf dit hoor denken besef ik dat ik helemaal in mijn hoofd geschoten ben. Ik haal bewust adem en volg mijn in- en uitademing. Al voordat ik de ademhaling heb afgerond schiet het me te binnen – ik heb 1 cijfertje verkeerd.

 

Ik toets de goede code in en ga verder met mijn dag. Dankbaar dat het me te binnen schoot om even bewust adem te halen.